4 Kasım 2011 Cuma

Hp Procurve Switch – Configuration Files – Image Software – Boot Proccess (Resimli Anlatım)

Procurve switch’lerde running config ve startup config olmak üzere 2 tip konfigürasyon dosyası bulunur. Running config cihaz açıldığında RAM üzerinde çalışan konfigürasyonu ifade eder. Startup config ise NV flash üzerinde bulunan kalıcı konfigürasyon bilgisidir.

Switch üzerindeki konfigürasyon bilgileri için kullanılacak birkaç komut vardır. Bunlar:

- Show run : Geçerli running konfigürasyonu görüntüler.

- Show config: Geçerli startup konfigürasyonu görüntüler.

- Show config status: Running config ve startup config arasındaki farklılıkları görüntüler.

- Write memory: Ram üzerinde bulunan running konfigürasyonu NV flash üzerine Startup konfigürasyon olarak kaydeder.

- Erase start-up config: NV Flash üzerinde bulunan startup konfigürasyonu silmek için kullanılır.

image001

Swicth konfigürasyon bilgilerini resetlemek için çeşitli yöntemler bulunmaktadır.

Eğer manager password biliniyorsa, administrator manager level üzerinde “erase start-up config” komutunu çalıştırarak kalıcı konfigürasyonu silebilir. Bu komutun çalıştırılmasıyla password konfigürasyonları dışındaki tüm konfigürasyon bilgisi silinir. Password’leri silmek için switch’lerin ön kısmında bulunan “clear” buton’unu kullanmak gerekir.

image002

Eğer manager password de bilinmiyorsa aynı anda “clear” ve “reset” butonlarına birkaç saniye basılı tutularak startup configuration bilgisi silinebilir. Bu operasyon switch üzerinde yapılandırılmış olan tüm password bilgilerinide silecektir. Yani switch tamamen fabrika ayarlarına geri dönecektir.

image003

Konfigürasyon dosyalarının yönetilmesi:

Running yada startup config uzak bir TFTP sunucu üzerine yedeklenebilir. Bunun için;

copy run tftp

Kopyalanan dosya ismi kopyalandığı tarihide içerir. Böylece backup alınmış tarih belli olur.

Eğer bir çok switch konfigürasyonu tekbir TFTP sunucusunun üzerine kopyalamak istersek TFTP server üzerinde herbir switch için ayrı klasörler oluşturulması önerilir. Bu yönetim açısından kolaylık sağlamaktadır.

Uzak bir TFTP sunucu üzerine yedeklediğimiz konfigürasyon dosyasını çekmek istediğimizde;

copy tftp start

komutunu çalıştırmak gerekir.

Not: TFTP sunucusundan switch üzerine kopyalanan konfigürasyon sadece startup konfigürasyon bilgisi olarak NV flash üzerine yazılır.

Bazı switch’ler (Uygun yazılımı destekleyenler) flash üzerinde iki adet konfigürasyon dosyası tutarlar.(5300xl serisi ile software versiyonu E.09.x.x ve üstü olanlar)

Procurve switch’lerde işletim sistemi software bir imaj dosyası halinde flash’ta tutulur.

image004

Birçok procurve switch işletim sistemlerini tuttukları primary ve secondary olmak üzere iki adet flash’a sahiptirler. Bu farklı iki alan fash üzerinde tutulan farklı imajları içerirler. Bu administrator’a çeşitli kolaylıklar sağlar. Örneğin administrator yeni imajı yüklemeden önce eski imajı diğer birime kaydedebilir. Böylece yeni yüklenen imaj’da yaşanacak herhangi bir uyumsuzluğa göre eski imaja geri dönülmesi olanağı bulunur.

Not: 2500 serisi switch’lerde tek bölümden oluşan flash bulunur.

Procurve switch’lerde CLI üzerinde iki adet boot mod’u bulunur;

1- “Reload” komutu “warm boot” olarak isimlendirilir. Bu komut çalıştırıldığında sistem diagnostiğine ihtiyaç duyulmaz. “reload” komutu çalıştırıldığında switch en son “cold boot” aşamasında RAM üzerine yüklenmiş olan işletim sistemi imajını kullanır.

2- “boot” komutu “cold boot” olarak isimlendirilir. Bu komut çalıştırıldığında sistem diagnostiği yapılır. (restart edilmeden).

Boot komutunu kullandığımız takdir de imajı yükleyeceğimiz flash bölümünüde seçebiliriz(Primary yada secondary imaj bölümü). Bunun için;

Boot system flash komutunu kullanabiliriz.

Procurve Switch Software Versiyonlarını Görüntüleme

Primary ve secondary flash içeriğini görüntülemek için “show flash” komutu kullanılır.

Bu komutun kullanılmasıyla primary ve secondary flash içerisinde bulunan imaj boyutları ve verisyoları görüntülenir. Ayrıca Boot Rom Versiyonu bilgisi ve Current Boot bilgiside yine bu komut ile elde edilir. Current boot bilgisi o an Yüklü olan imajın bulunduğu flash bölümünü ifade etmektedir.

image005

Geçerli running software versiyonunu görüntülemek için “show version” komutu kullanılır.

image006

Procurve Switch imajlarının Update Edilmesi:

Procurve switch’ler için HP web sitesinden indirilen imajlar TFTP sunucu yardımıyla switch’lere yüklenebilir.

Yüklenecek imaj dosyası yeni bir imaj ise bu imaj ilk olarak secondary flash üzerine yüklenir. Bunun sebebi varolan ve çalışan imajın primary olarak korunması içindir. Çünkü eğer indirmiş olduğumuz imaj stabil çalışmaz ise eski çalışan flash’a geri dönmek böylece kolay olur.

Aşağıdaki şekilde ilk kullanılan “copy flash <çekilecek imaj ismi> secondary” komutu, tftp sunucudaki imajı, switch üzerinde bulunan secondary flash’a kopyalar.

“Boot system flash secondary” komutu sistemi secondary flash üzerindeki imaj’dan boot eder. Bu yeni yüklenmiş olan imajdır.

“Copy flash flash primary” eğer yüklenen imaj stabil şekilde çalışıyor ise primary flash olarak bu komut ile kaydedilir.

image007

TFTP sunucudan kopyalanacak imaj daha önceden yedeklenilen bir imaj ise, bu imaj swtich üzerindeki primary flash’a direkt yüklenebilir. Çünkü bu imajın çalışılabilirliği daha önce test edilmiştir.

Bu yüzden aşağıdaki şekildeki ilk komut olan “copy flash <çekilecek imaj ismi> primary” komutu ile imaj TFTP sunucu üzerinden primary flash’a yüklenir.

“Boot system flash primary” komutu ile sistem primary flash’tan boot edilir.

“Copy flash flash secondary” ile çalışan primary flash secondary flash’a yedeklenir.

image008

Bu bölümde deprocurve switch boot process’lerini anlatmış olduk. bir sonraki bölümde görüşmek dileğiyle.


Kaynak: Sistemzone.com

6 Ekim 2011 Perşembe

IP Adresleme

Internet üzerinde bilgisayarlar nasıl adreslenirler ve paketler yollarını nasıl bulurlar. Bu soru bilgisayar ağları ile uğraşan herkesin bir süre kafasını kurcalamış bir sorudur. Bu soruya yanıt bulabilmek için internet'in temel protokolü olan TCP/IP'nin yapısını bir miktar bilmek gerekmektedir.




TCP/IP protokolünde tüm bilgisayarlar 32 bitlik 'özgün' bir IP numarasına sahip olacak şekide adreslenirler (örneğin sizin Internet'e bağlanırken kullandığınız IP adresini görebilirsiniz). Buradan çıkarılabilecek teorik bir sonuç ise internete aynı anda bağlı olabilecek bilgisayar sayısının en fazla 232 = 4,294,967,296 olabileceğidir. Bunu bir örnekle ele alırsak, internet üzerinde 3,559,735,316 sayısı ile adreslenmiş bir bilgisayar düşünelim. Bu sayının heksadesimal karşılığının D42D4014 olduğunu kolaylıkla hesaplayabiliriz. Bu şekilde bir gösterimin hemen hiç kimseye birşey ifade etmeyeceği sanırım oldukça açık bir şekilde görülmektedir. Bu yüzden şu şekilde bir yol izlenir, bu 32 bitlik adres 8 bitlik adresler halinde 4'e ayrılıp (D4 2D 40 14 şeklinde), daha alışıldık bir sayı sistemiyle çalışabilmek için desimale çevrilirler (0xD4 = 212, 0x2D = 45, 0x40 = 64 ve 0x14=20). Bu gösterim son olarak aralara konan bir nokta ile birleştirilir ve sonuç olarak IP numarası olarak tanımlanan notasyona ulaşılır, yani internet üzerinde 3,559,735,316 sayısı ile adreslenmiş bilgisayar 212.45.64.20 IP nolu bilgisayardır. Benzer bir yaklaşımı tersten izleyecek olursak A.B.C.D IP nosuna sahip olduğu bilinen bir bigisayarın gerçek adresi, A * 224 + B * 216 + C * 28 + D şekline hesaplanır.

Örneğimizden yola çıkarsak 212.45.64.20 için gerçek adres 212 * 224 + 45 * 216 + 64 * 28 + 20 = 3,559,735,316 'dır.

IP numarasının bu şekildeki gösterilimi aslında internet trafiğinin yönünün nasıl bulunduğu konusunda hiçbirşey ifade etmez elbette, bir yığın halinde bulunan 4 milyarın üzerindeki adresin bir kısım gruplara ayrılması zorunludur. Trafiğin yönünün belirlenmesi ancak paketlerin belli IP gruplarından gelmesi ve belli gruplara yönelmesi ile mümkün olabilecektir. Bu durumda her IP paketi, kendi numarasının bağlı olduğu gruplar için tanımlanmış kurallara göre hareket eder. Yapılan gruplama işlemine ise subnetting adı verilir. Bu işlem sırasında IP adresi ait olduğu grubu ve bu grubun üyeleri arasında kaçıncı sırada olduğunu belirtmek üzere iki kısma ayrılır. İlk kısma network numarası, ikinci kısma ise uç adresi adı verilir ve işlem şu şekilde gerçekleşir.

Tüm internet IP bloğunu 255 kısma ayırmayı istediğimizi düşünelim, bu gruplama sonucunda ortaya çıkacak IP numaralarının 1.x.y.z, 2.x.y.z, ......,255.x.y.z şeklinde olacağı kolay bir akıl yürütme ile görülebilmektedir. Bu tanımlamada elde edilen IP numaralarının oluşturduğu blokların her birine subnet veya network adı verilmektedir ve 1.0.0.0 networkü, 2.0.0.0 networkü vs şeklinde telaffuz edilmektedir. Bu durumda örneğin 2 ile başlayan bütün IP numaralarının (2.x.y.z) 2.0.0.0 networkünün parçası olduğu kolayca anlaşılabilir. Dikkati çekmesi gereken bir nokta elde edilen blokların hala devasa boyularda olduklarıdır (224 = 16,777,216) ve bu bloklar kendi içlerinde daha fazla bölünmeye tabi tutulabilirler, örneğin 1.0.0.0 networkünü 1.0.0.0, 1.1.0.0, .... 1.254.0.0, 1.255.0.0 şeklinde 255 ayrı networke ayırmak da mümkündür, aynı şekilde 1.1.0.0 networkünü de 1.1.1.0, 1.1.2.0,....1.1.255.0 vs şeklinde daha da küçültmek mümkündür, bu işleme her blokta 2 hatta 1 IP kalıncaya kadar devam edilebilir. Burada önemli nokta bu blok büyüklerinin ihtiyaca göre belirlenmesi gereği ve her bloğun bir üst bloğun alt kümesi olmasıdır. Daha detaylı açıklarsak, 1.0.0.0 networkünden bahsediyor iseniz otomatik olarak 1.1.0.0 networkünden ve 1.10.5.0 networkünden de bahsediyorsunuz demektir.

IP numarasını network numarası ve uç adresi olarak ikiye böldüğümüzü yukarıda söylemiştik, bunları örneklerle açıklaylım, test amacıyla seçtiğimiz 212.45.64.20 IP numarasından yola çıkarsak, bu IP'nin hem 212.0.0.0 hem 212.45.0.0 hem de 212.45.64.0 networklerinde yer alan bir IP olduğu söylenebilir. Burada kritik nokta netwok numarası olarak hangisinin alınacağı (212, 212.45, 212.45.64) daha da önemlisi buna nasıl karar verileceğidir. Açıkça görülen odur ki bunu bilmek yalnızca IP numarası ile mümkün olmamaktadır. Bu nedenle IP numarasının hangi bitlerinin network numarasınını temsil ettiğini, hangilerinin ise uç adresini oluşturduğunu tanımlayacak başka bir bilgiye ihtiyaç duyulmaktadır. Buna 'subnet mask' adı verilmektedir. Çoğu zaman kullanıcıların kafasını karıştırmakla beraber aslında anlamı ve kullanımı son derece açıktır.

Subnet mask'ı daha sonra detaylı incelemek üzere kabaca tanımlarsak network numarasının bulunduğu bit pozisyonlarında 1, kalan pozisyonlarda 0 bulunduran bir sayı olarak tarif edebiliriz.
Örneğin 212.45.64.20 IP'sini alt bölümlemeye gitmeden 212.0.0.0 bloğunun bir parçası olarak görmek istiyorsak, network adresini yalnızca ilk 8 bitin oluşturduğunu söylüyoruz demektir. Bu durumda subnet maskımız 8 tane 1 ve 24 tane 0 'dan oluşacaktır (toplam 32'yı verecek şekilde).



Subnet mask (binary) : 11111111 00000000 000000000 0000000
Subnet mask (desimal) : 255 0 0 0
Subnet mask : 255.0.0.0



Ya da 212.45.0.0 bloğunun bir parçası olmasını istiyorsak, bu kez network adresini ilk 16 biti ile tanımlamamız gerekecektir, bu durumda subnet mask 16 tane 1 ve 16 tane 0'dan oluşacaktır.

Subnet mask (binary) : 11111111 11111111 000000000 0000000
Subnet mask (desimal) : 255 255 0 ; 0
Subnet mask : 255.255.0.0



Son olarak, 212.45.64.0 bloğu için aynı hesaplamayı yaparsak, network adresi ilk 24 bitte bulunacaktır. Subnet mask ise 24 tane 1 ve 8 tane 0'dan oluşacaktır.

Subnet mask (binary) : 11111111 11111111 11111111 0000000
Subnet mask (desimal) : 255 255 255 0
Subnet mask : 255.255.255.0



Burada subnet mask'ı belitrmek için kullanılan farkli bir yöntemden bahsetmek gerekir, bu da '/' ayracı ile IP numarasına ya da network numarasına eklenen bir sayıdır (212.45.64.20/25 veya 212.45.64.0/19 gibi). Burada verilen sayı subnet maskta ilk kaç bitin 1 olduğunu gösterir. Örneğin /8, 8 tane 1, 24 tane 0 anlatır, bu da 255.0.0.0 netmaskının eşdeğeridir, yine benzer şekilde /16, 16 tane 1, 16 tane sıfırı tanımladığı için 255.255.0.0'ın, /24 de 255.255.255.0'ın eşdeğer gösterimleridir.

Daha çok kullanılan subnetler için konulmuş bir takım isimler vardır, burada bunlardan da bahset gerekir. İlgili isimler, kısa bir tanımlama ile Tablo 1'de verilmiştir.

Tablo1:

NetMask /' lü gösterim Ip Adedi Isim
255.0.0.0 /8 16,777,216 &n bsp; A Sınıfı (A Class)
255.255.0.0 /16 65,536 &nb sp; B Sınıfı (B Class)
255.255.255.0 /24 256 &nbs p; C Sınıfı (C Class)



* Kullanılabilen IP adedi burada verilenden iki eksik olacaktır (bir broadcast ve bir network numarası için)

Kullanıcılar arasında sıkça karşılaşılan 32'lik bir C class veya 128'lik bir C class gibi kullanımlar tamamen yanlıştır. Çünkü bir 'C class' tanımı gereği 256'lık bir bloktur.
Subnetlerin buraya kadar olan kısmı hemen herkesçe bilinmesine rağmen genellikle /24'den küçük bölümlemeler sorun yaratmaktadır. Bilgisayar ağları ile uğraşırken çoğu zaman 32'lik, 64'lik veya 128'lik subnetlere ihtiyaç duyulmaktadır. Bunların nasıl yapılacağını doğrudan örneklerle açıklamanın daha faydalı olacağını düşünüyorum.
Elimizde bulunan 212.45.64.0/24 'lük bir bloğu 8 tane 32'lik subnete ayımak için neler yapılması gerektiğine bakalım. Öncelikle 32'lik bir subnet için maskın ne olduğunu hesaplamak gerekmektedir.32, 2'nin beşinci kuvvetidir, yani 0-31 arası sayılar binary sistemde 5 bitle yazılabilirler. Öyleyse subnet maskta sağdan 5 biti uç adresi için ayırmamız gerekmektedir, geriye kalan 27 bit ise network kısmını oluşturacaktır. Bu durumda 32'lik subnet için masklar,



Subnet mask (binary) : 11111111 11111111 11111111 11100000
Subnet mask (desimal) : 255 255 255 224
Subnet mask : 255.255.255.224



olacaktır. Her subnet için ayrılan 32 IP için sırasıyla network adresleri 212.45.64.0/27, 212.45.64.32/27, ...., 212.45.224/27 olacaktır. Ancak burada, bir adet /24'te yalnızca 0 ve 255 olarak iki IP kullanılamazken (biri network numarası diğeri broadcast) 32'lik subnetlere ayrıldığında her biri için için 2, toplam 2*8=16 IP numarasının kullanılamadığına dikkat edilmelidir.
Benzer bir şekilde 212.45.64.0/24 'lük bloğumu 4 tane 64'lük subnete ayıralım. 64, 2'nin altıncı kuvvetidir, yani 0..63 arası sayılar 6 bitle yazılabilirler, öyleyse, 64'lük bloklar için masklar,



Subnet mask (binary) : 11111111 11111111 11111111 11000000
Subnet mask (desimal) : 255 255 255 192
Subnet mask : 255.255.255.192



şeklinde olacaktır. Sırasıyla subnetler de 212.45.64.0/26, 212.45.64.64/26, ...., 212.45.64.192/26 olacaktır. Burada kaybedilen IP sayısı 4*2=8 olarak hesaplanabilir.
Son olarak aynı bloğu 128'lik iki bölüme ayırırsak, masklar



Subnet mask (binary) : 11111111 11111111 11111111 10000000
Subnet mask (desimal) : 255 255 255 128
Subnet mask : 255.255.255.128



Şeklinde olacaktır. Sırasıyla subnetler 212.45.64.0/25 ve 212.45.64.128/25 olacaktır. Kaybedilen IP sayısı ise 2*2=4'tür.
Genel kullanımda bir blok her zaman eşit büyüklükteki bloklara bölünmez. Elinizdeki bir C sınıfı bloğu 1 128'lik, 1 64'lük ve 2 32'lik bloğa bölmek isteyebilirsiniz. Detaylara girmeden incelersek böyle bir bölümleme 212.45.64.0/25, 212.45.64.128/26,212.45.64.192/27, 212.45.64.224/27 şeklinde yapılabilir.



Burada en çok dikkat edilmesi gereken nokta, istediğiniz bir bloğu oluşturmak için büyük bloğun yerini istediğiniz gibi seçemeyeceğinizdir. Örneğin 128'lik bir bloğu 212.45.64.64'ten başlatıp 212.45.64.192'de bitiremezsiniz, benzer şekilde 212.45.64.32'de başlayıp 212.45.64.96'da biten bir /26 blok da tanımlayamazsınız. Başlangıç adresleri kesinlikle bloktaki_IP_sayısı * n (n tamsayı) formülü ile elde edilebilecek sayılar olmalıdır. Örneğin 64'lük bir blok ancak 0,64,128,192 adreslerinden başlayabilir, benzer şekilde 128'lik bir blok da ancak 0 veya 128 adreslerinden başlayabilir.

Son olarak verilen bir IP numarası / subnet mask çifti ile bu IP'nin ait olduğu bloğun nasıl bulunabileceğini açıklayarak bu bölümü bitiriyorum.
Bir IP'nin ait olduğu network, IP numarasının binary hali ile subnet maskın binary hali arasında yapılacak birebir 'VE' işlemi (bitwise AND) ile bulunur, örneklemek için 212.45.64.20/25 IP numarasının ait olduğu networkü bulalım.



/25, 25 adet 1 ve 7 adet 0'dan oluşan bir netmask anlamına gelmektedir (255.255.255.128), binary ortamda ifade edecek olursak

Netmask : 11111111 11111111 11111111 10000000

IP numarasını binary olarak ifade edersek ise

IP : 11010100 00101101 01000000 00010100

Değelerini elde ederiz.

Birebir 'VE' işlemi ile

11010100 00101101 01000000 00010100
VE 11111111 11111111 11111111 10000000

11010100 00101101 01000000 00000000
212 45 64 0



Bu sonuç 212.45.64.20/25 IP numarasının 212.45.64.0/25 networkünde bulunduğunu göstermektedir.

Aynı işlem 212.45.64.228/27 IP numarası için tekrarlanırsa

11010100 00101101 01000000 11100100
VE 11111111 11111111 11111111 11000000

11010100 00101101 01000000 11000000
212 45 64 224



elde edilir, bu da 212.45.64.228/27 IP numarasının 212.45.64.224/27 networkünde yeraldığını gösterir.












12 Eylül 2011 Pazartesi

Cisco Router ve Switch'e ROMMON Modda IOS Yüklemek


Önce bilgisayarımızın ethernetinden router ethernetine CROSS kabloyla bağlantı yapıyoruz. Bilgisayarımıza elle IP giriyoruz. Bilgisayarımıza IP olarak 192.168.1.5 , subnet mask olarak 255.255.255.0 girelim daha sonra bilgisayarımızda TFTP programını çalıştıralım ve IP olarak 192.168.1.5 aldığından emin olalım. Router ROMMON Modda açılınca aşağıdakileri sırasıyla büyük küçük harflere dikkat ederek yazıp enter tuşuna basın. Son olarak küçük harflerle tftpdnld yazıp enter tuşuna basın. Biraz bekleyin aşağıdaki uyarı ve soru gelecektir. yazın enter tuşuna basın.

Invoke this command for disaster recovery only.

WARNING: all existing data in all partitions on flash will be lost!
Do you wish to continue? y/n:  [n]:  y

rommon 1 > IP_ADDRESS=192.168.1.5
rommon 2 > IP_SUBNET_MASK=255.255.255.0
rommon 3 > DEFAULT_GATEWAY=192.168.1.36
rommon 4 > TFTP_SERVER=192.168.1.36
rommon 5 > TFTP_FILE=c2600-j1s3-mz.123-21.bin
rommon 6 > tftpdnld

22 Ağustos 2011 Pazartesi

Cisco routerlarda DHCP ile IP dağıtımak

DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) TCP/IP ağında bulunan bilgisayarların IP, subnet,gateway, domanin, dns sunucu adresleri gibi yapılandırmaları otomatik alması için kullanılan protokoldür. Çoğu zaman son kullanıcılardan statik olarak IP adresi girmelerini istemek sorunlara sebep olur, bunun yanında tüm kullanıcılara statik IP verilcek kadar bir IP adresi bloğunuz olmayabilir bu ve bir çok sebeple ağda DHCP sunucusuna ihtiyaç duyarsınız. Cisco routerlar da bu görevi son derece sorunsuz bir şekilde yerine getirmektedir. Cisco routerlarda DHCP yapılandırmasına bakmadan önce DHCP'nin paket tiplerine kısaca göz gezdirelim

Temel anlamda 6 farklı mesaj tipi vardır.

DHCP Discovery; IP yapılandırması ayarlarını DHCP den alacak şekilde ayarlanan bir kullanıcı ilk olarak bu mesajı yollar mesaj 255.255.255.255 numaralı IP adresine yollanır yani istek tüm ağa broadcast yapılır. Bilgisayar mesajda bir DHCP sunucundan IP yapılandırması ayarlarını istediğini belirtir.

DHCP Offer; DHCP Discovery mesajını alan sunucu isteği yollayan istemciye unicast olarak gerekli yapılandırmayı yollar .

DHCP request; DHCP offer istemciye bir çok sunucu tarafından yapılmış olabilir fakat istemci sadece bir tanesini kabul eder. Hangi sunucudan gelen isteği kabul ettiğini bildirmek için de ağa broadcast olarak DHCP request paketi yollar. Bu paketin Transaction ID bölgesi sayesinde sunucular hangi sunucunun teklifinin kabul edildiğini anlar.

DHCP acknowledgment; DHCP sunucusu DHCP Request mesajını aldıktan sonra sunucu istemciye DHCP ACK paketini yollar, bu paket içinde gerekli yapılandırma, lease süresi gibi bilgileri içerir.

Bunlara ek olarak;

DHCP Information; Istemci sunucudan bazı konularda ekstra bilgiler isteyebilir. Örneğin; WPAD ile web proxy kullanımında bazı ekstra bilgilere ihtiyaç vardır.

DHCP releasing; İstemcinin kendisine DHCP sunucusu tarafından atanan IP adresini kullanmayı bıraktığı zaman sunucuya bu IP adresini artık kullanmadığını belirtmek için yolladığı pakettir.

Yüzeysel olarak DHCP den bahsettikten sonra IOS üzerinde DHCP yapılandırmasına geçebiliriz. DHCP yapılandırması IOS üzerinde son derece pratiktir. Aşağıdaki routerda fa0/0 bağlı network için tüm networkü içeren bir dhcp açalım;

Router#sh run int fa0/0
Building configuration...
Current configuration : 96 bytes
!
interface FastEthernet0/0
ip address 192.168.1.254 255.255.255.0
duplex auto
speed auto
end

1. İlk olarak bir DHCP pool oluşturulur

Router(config)#ip dhcp pool ahmet

2. Sonrasında DHCP pool içerisinde istemciye verilecek parametreler girilir

Router(dhcp-config)#network 192.168.1.0 255.255.255.0 // network adresi
Router(dhcp-config)#default-router 192.168.1.254 // varsayılan ağ geçici
Router(dhcp-config)#dns-server 192.168.1.250 192.168.1.251 // dns sunucuları
Router(dhcp-config)#domain-name agciyiz.net // domain
Router(dhcp-config)#netbios-name-server 192.168.1.252 // ağda NBNS sunucusu varsa adresi
Router(dhcp-config)#lease 0 0 15 //adresin rezervasyon süresi (gün saat dakika formatında burda 15 dakikaya ayarlanmış)

Yukarıdaki şekilde temel anlamda bir DHCP sunucusu açmış bulunuyoruz. Yukarıda görüldüğü şuan DHCP ile ağdaki tüm ip adreslerini dağıtıyoruz. Bazı IP adreslerinin DHCP ile dağıtılmamasını isteyebiliriz. Bu durumda da global conf modda
ip dhcp excluded-address komutuyla dağıtılmasını istemediğimiz ip adreslerini dhcp den çıkartabiliriz.

Router(config)#ip dhcp excluded-address 192.168.1.1 192.168.1.10


Kaynak: AGCIYIZ.net

Cisco Routerlarda DHCP ile MAC adresine göre IP tanımlama

Cisco routerlarda DHCP özelliği kullanılarak belli bir network’e ip dağıtıldığını bir önceki dökümanda gördük. Bu yazıda ise DHCP’den dağıtılan ip aralığında veya direk olarak belli bir istemci için ip rezervasyonu yapılmasını göreceğiz. Bu işlemi yapabilmek için bize sadece istemci bilgisayarın mac adresini bilmek ve atayacağımız ip adresine karar vermek yeterlidir.

Bu işlem de normal DHCP den ip dağıtmak kadar kolaydır. Aşağıdaki konfigurasyonda bunun nasıl yapıldığını göreceğiz. Eğer daha önceden tanımlanan bir DHCP pool içinden ip rezervasyonu yapılacaksa sadece istemcinin mac adresini ve alacağı ip adresini belirtmek yeterlidir. Aksi durumlarda ise sanki yeni bir pool tanımlıyor gibi işlem yapıp daha sonra mac adresi ile statik ip atanır. Yani, önceden tanımlı bir DHCP pool yoksa statik ip atayacağımız istemci için ayrı default-route, domain-name, dns-server, netbios-name-server gibi parametrelerin girilmesi gerekir. Daha sonra mac ve ip atanması ile rezervasyon gerçekleştirilir.

Şimdi konfigürasyona bakalım. Öncelikle global conf modda istemci için ayrı bir DHCP pool oluşturulur.

Router(config)#ip dhcp pool mustafa

Daha sonra istemcini ip ve mac adresleri aşağıdaki gibi girilir.

Router(dhcp-config)#host 192.168.1.59 255.255.255.0 // istemcinin ip adresi
Router(dhcp-config)#client-identifier 0100.0e7b.9c28.e6 // istemcinin mac adresi

Burada önemli olan, mac adresinin başına 01 yazılmasıdır. Daha sonra mac adresi örnekte olduğu gibi yazılır.

Bu şekilde DHCP pool’dan belli bir istemci için ip rezervasyonu yapılabilir. Dolayısıyla bu istemci, süresi dolana kadar bu network’de kendisi için ayrılmış ip’yi kullanır.

Daha sonra Cisco cihaz üzerinde ip rezervasyonu yapılmış ya da otomatik ip almış olan istemciler görüntülenebilir.

Router#sh ip dhcp binding

Bu komutla beraber istemcini ip ve mac adresleri ayrıca ip’nin ayırtma süresi görülebilir.

Ek bir ayrıntı olarak, atayacağımız ip DHCP pool içinde excluded-address kapsamında da olabilir. Bu durumda da atayacağımız ip geçerli olur. Ve istemci o pool için tanımlanmış tüm parametreleri alır.

Yukarıda anlatılan konfigürasyonda kısaca, ip rezervasyonu için yeni bir DHCP pool açıp, istemcinin ip ve mac adreslerinin girilmesi ile ip rezervasyonu yapılabilir, ya da direk olarak istemci için tüm DHCP pool parametreleri elle girilerek daha sonra mac ve ip adresi ile rezervasyon gerçekleştirilebilir.

Kaynak: AGCIYIZ.net
Mustafa Ünaldı

18 Ağustos 2011 Perşembe

Juniper Şifre Sıfırlama Yöntemleri


Networkle ilgilenen ya da yeni ilgilenmeye başlayan birçok kişinin bir şekilde karşılaştığı işletim sistemi JunOS, Linux bir kernelden derlenmiş FreeBSD özelliklerini devam ettiren, önümüzdeki dönemlerde Cisco'yu en çok zorlayacak rakibi olması beklenen Juniper'in cihazlarında kullandığı işletim sistemidir. Ayrıca kullanılan komutlar bakımından ilk bakışta Cisco'dan bambaşka olduğu düşünülse de, bir süre sonra cisco bir cihazı yönetebilenlerin kısa bir sürede alışabileceklerini söylemek sanırım hiç de yanlış sayılmaz. Gelelim bu yazıda Juniper hakkında inceleyeceğimiz konuya. Juniper hakkında giriş niteliğinde bir yazı olacak olan, JunOs işletim sistemine sahip Juniper bir switch'in şifre sıfırlama tekniklerinden bahsetmek sanırım şimdilik iyi bir başlangıç olacaktır.

Juniper EX Serisi Switchlerin Şifre Sıfırlama Prosedürleri:

Yöntem 1:

Anlatacağım bu yöntemde cihaza fiziksel müdahale de gerekmektedir. Bu yüzden bu yöntemi sadece console erişimiyle beraber kullanabiliriz.


1)Öncelikle cihaz güç kablosundan çekilir.

2)Şifresi kırılacak olan cihazın gerekli fiziksel console bağlantıları yapılır. İlgili terminal uygulaması çalıştırılır ve standart ayarlamaları(*) yapılır.

(*)

cihazın yönetilebileceği console portu seçilerek

Bits per second: 9600

Data bits: 8

Parity: None

Stop bits: 1

Flow control: None

varsayılan port ayarlamaları yapılır.


3)Cihazın güç kablosu takılarak artık şifre kırılması için gerekli olan komutların çalıştırılmasına geçilir.

4)Console ekranında "Hit [Enter] to boot immediately, or space bar for command prompt.Booting [kernel] in 1 second..." mesajı gözükünce bootstrap loader moduna düşebilmek için "space" tuşuna basılır.

5)Sistem ilgili moda düştükten sonra "boot -s" komutuyla işlemleri yapacağımız single-user mode'a geçilir.

6)Karşılaşılan "Enter full path name of shell or 'recovery' for root password recovery or RETURN for /bin/sh: recovery" mesajından sonra cihazın gerekli sistem dosyalarını mount edeceği, ilgili servisleri çalıştıracağı sistemi şifre kırma işlemini gerçekleştirecek düzene getiren "recovery" komutu çalıştırılır.

7) Yapılan işlemlerden sonra karşımıza gelen ekranında "cli" komutunu ve ardından gelen ekranda "configuration" komutlarını çalıştırarak ayarlamalarımızı yapabileceğimiz configuration cli moduna düşülür.

8 )Bu aşamada "root@switch# set system root-authentication plain-text-password" komutu girilerek karşılaşılan ekranda yeni şifre atanır.

9)Şifre belirlendikten sonra konfigürasyon "commit" komutuyla kaydedilerek,işlem tamamlanır.

10)Konfigürasyon kaydedildikten sonra configuration mod'dan ve operational mode'dan "exit" komutlarıyla çıkılarak, sistem restart edilebilir.


Yöntem 2:


Juniper cihazlarda bir diğer şifre sıfırlama prosedürü ise aşağıdaki adımlar takip edilerek yapılabilir;


1)Cihazın üzerindeki LCD ekranda MAINTENANCE MENU başlığı görünene kadar yine cihazın üzerindeki Menü tuşuna basılır.

2)MAINTENANCE MENU başlığı görüldükten sonra FACTORY DEFAULT menüsüne gelene kadar cihaz üzeriden MENU tuşuna basılı tutulur.

3)Daha sonra ekrandaki RESTORE DEFAULT? sorusuna cihaz üzerindeki Enter tuşuna basarak devam edilir.

4)Son olarak ekranda görülen FACTORY DEFAULT IN PROGRESS mesajından sonra tekrar cihaz üzerindeki Enter tuşuna basılarak,şifye sıfırlamayı sağlayacak fabrika ayarlarına dönüş işlemini başlatır.

5)Sistem açıldıktan sonra yukarıda bahsettiğim "set system root-authentication plain-text-password" komutuyla istenilen şifre atanabilir.


NOT:"load factory default" komutu JunOs larda varsayılan komut olarak mecvuttur. Fakat cli ekranından fabrika ayarlarına dönmek (bir şeklide şifreyi kırmak da denilebilir) ile cihaz üzerindeki LCD panel kullanılarak fabrika ayarlarına dönmek arasında belli başlı farklar vardır. Bunlardan en önemlisi cli'dan fabrika ayarlarına dönüşte junOs'lar için çoğu zaman kurtarıcı olarak kullanılabilecek EZsetup Wizard'ının kullanılmasına izin vermemektedir.


Yöntem 3:


Şifre sıfırlamak için kullanılabilecek diğer bir yöntem ise yine cihaza fiziksel erişimin gerekeceği, cihaza console bağlantısı yapıldıktan sonra cihazın altındaki seri numarasını login adı olarak girmektir.


login: 111364492235612

password:


!!! Lost Password Reset !!! You have initiated a command to reset the device to

factory defaults, clearing all current configuration and settings. Would you like

to continue? y/[n] y


!! Reconfirm Lost Password Reset !! If you continue, the entire

configuration of the device will be erased. In addition, a permanent

counter will be incremented to signify that this device has been reset.

This is your last chance to cancel this command. If you proceed, the

device will return to factory default configuration, which is: System IP:

10.0.0.2; username: deneme, password: deneme. Would you like to

continue? y/[n] y


Karşılaşılan bu mesajlardan sonra "y" tuşuna basılarak devam edilir.


Not: Güvenliği arttırma ya da başka ihtiyaçlardan dolayı fabrika ayarlarına dönmek için kullanılan bu seçenek configuration mode'da girilecek "unset admin devicereset" ve "unset admin hw-reset" komutlarıyla etkisiz hale getirilir. (Bu komutlardan sonra,herhangi bir durumda fabrika ayarlarına geri dönmek veya cihazı resetlemek gerektiği zaman cihazın Juniper’e gönderilmesi gerekeceği unutulmamalıdır.) Aynı zamanda etkisiz haldeki yine bu seçenek de "set admin devicereset" ve "set admin hw-reset" komutlarıyla etkinleştirilebilir.


Kaynak: http://www.agciyiz.net

Cisco ve Juniper Komut Karşılaştırmaları


Cisco Komutu Juniper Komutu Komutun işlevi
show run sh configuration Show running configuration
sh ver sh ver Show version
show ip interface brief show interface terse displays the status of interfaces configured for IP
show interface [intfc] show interfaces [intfc] detail displays the interface configuration, status and statistics.
show controller intfc show interfaces intfc extensive displays information about a physical port device
show interface | incl (proto|Desc) show interfaces description displays the interface configuration, status and statistics
show ip route show route displays summary information about entries in the routing table
show ip bgp summary show bgp summary displays the status of all Border Gateway Protocol (BGP) connections
show ip bgp net mask show route protocol bgp prefix will show you how that route is being advertised, look for the first line
show ip bgp net mask longer-prefixes show route range prefix will show you how that route is being advertised, look for the first line
show ip bgp regexp AS-regexp show route aspath-regexp "AS-regexp" displays routes matching the autonomous system (AS) path regular expression
show ip bgp neighbors neigh received-routes show route receive-protocol bgp neigh



show route source-gateway neigh protocol bgp
Shows whether a neighbor supports the route refresh capability
show ip bgp neighbor neigh advertised-routes show route advertising-protocol bgp neigh Shows whether a neighbor supports the route refresh capabilty
show clns neighbors show isis adjacency displays both ES and IS neighbors
show clns interface show isis interface shows specific information about each interface
show ip route isis show isis routes displays the current state of the the routing table
show isis topology show isis spf displays a list of all connected routers in all areas
show ip ospf interface show ospf neighbor shows neighbor ID, Priority, IP, & State if the neighbor router, dead time.
show ip ospf interface show ospf interface shows neighbor id, pri, state, dead time, address and interface
show ip route ospf show ospf route display the current state of the routing table
show ip ospf database show ospf database display list of information related to the OSPF database for a specific communication server
show version show version, show system uptime display the system hardware config., software version, and name and source of configuration files and boot images
show diags show chasis hardware displays power-on diagnostics status
show processes cpu show system process displays utilization statistics
show tech-support request support info displays the current software image, configuration, controllers, counters, stacks, interfaces, memory and buffers
show logging show log messages display the state of logging to the syslog
show route-map name show policy name displayall route-maps configured or only the one specified
show ip prefix-list name show policy name display information about a prefix list or prefix list entries
show ip community-list list configure,

show policy-options community name
display routes that are permitted by BGP community list
show environment all show chassis environment displays temperature and voltage information on the console
ping dest ping dest rapid (for cisco like output)

ping dest (for unix like output)
to check to see if a destination is alive
ping (setting source int) ping dest bypass-routing to check to see if a destination is alive
terminal monitor monitor start messages Change console terminal settings
terminal no monitor monitor stop Change console terminal settings
terminal length 0 set cli screen-length 0 sets the length for displaying command output

16 Ağustos 2011 Salı

IPv4 ve IPv6 Routing Protokolleri

Open Shortest Path First , Border Gateway Protocol , Routing Information Protocol

Link State Routing Protocol
– OSPF (Open Shortest Path First)
– IS-IS (Intermediate System To Intermediate System)

Distance Vector Routing Protocol
– RIP (Routing Information Protocol)
– RIPv2
– BGP (Border Gateway Protocol)
– IGRP (Interior Gateway Routing Protocol)

Hybrid Routing Protocol
– EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol)

EIGRP Metric
– Bandwidth
– Delay (Measured in 10s
– Reliability
– Load
– MTU (Maximum Transmission Unit)


Kaynak: Cisco TR